Rozdział 1 - Friendship

"Bo gdy nie wierzymy w nic, to nie mamy celu,

a bez celu stoimy w miejscu"

~~~~~~~~

Wstałam i wykonałam codzienną rutynę. Ubrałam się w czarne rurki i szarą bluzkę na krótki rękaw. Uczesałam się w kitkę i zeszłam na dół, do kuchni. 

-Cześć mamo. - przywitałam się buziakiem w polik. 

-Hej skarbie. 

-Co czytasz? 

-Patrzę jaka będzie pogoda. - odpowiada. Kiwam głową i wyciągam z szafki szklankę, a z lodówki wyciągam sok pomarańczowy. Nalewam go do szklanki i jednym, zwinnym ruchem wypijam zawartość szklanki. 

-Podwieźć cię dzisiaj do szkoły? 

-Nie, przejdę się. - odpowiadam. Chwytam jabłko, które leży na blacie i żegnam się z rodzicielką. Zakładam czarne trampki i zarzucam na ramię moją torbę, wychodzę z domu. Wolnym krokiem idę w stronę znienawidzonego miejsca przez wszystkich nastolatków. 

-Yy, przepraszam. - zaczepił mnie jakiś chłopak. Odwracam się w jego stronę. 

-Tak? - całkiem przystojny.

-Nie wiem gdzie jest liceum, bo przyjechałem tu wczoraj. Czy orientujesz się gdzie ono jest? - serio? On nie widzi, że jestem w jego wieku? 

-Wiem gdzie ono jest, właśnie tam idę. 

-A czy mógłbym iść z tobą? - pyta z nadzieją. A mogłam jednak jechać z mamą. 

-Tak, chodźmy. 

-Jestem Marco, a ty? - wiedziałam, że w końcu o to zapyta. Ale żeby nie wyjść na jakąś idiotkę, która boi podać swoje imię, to mu powiem. 

-Ludmiła. - odpowiadam. Resztę drogi przebyliśmy w ciszy. Chyba zauważył, że nie mam ochoty z nim rozmawiać. 

~~~~~~~~

-Fran! Fran! - usłyszałam wołanie. Odwróciłam się i zauważyłam brunetkę biegnącą w moją stronę. 

-Hej Viola. - uśmiechnęłam się do niej, kiedy znalazła się obok mnie. 

-Hej, ale ty jesteś szybka. - zaśmiałyśmy się. 

-Chodź idziemy, bo zaraz się spóźnimy, a pani Calixo nie lubi spóźnień. 

-No dokładnie. - przeszłyśmy kawałek i już byłyśmy pod szkołą. 

-Do lekcji jeszcze 10 minut, niepotrzebnie się tak śpieszyłyśmy. - powiedziała. 

-Oj tam. - machnęłam ręką. Wyszłyśmy na plac przed szkołą i usiadłyśmy na naszej ławce. A dlaczego nasza? Bo siadamy na niej odkąd zaczęłyśmy chodzić do tej szkoły. 

-Ej, patrz. Ludmiła znowu siedzi sama. - szturchnęła mnie. Odwróciłam głowę w stronę dziewczyny, która siedziała sama i czytała książkę. -Chodź do niej. Od pierwszej klasy siedzi sama. 

-No dobra. - powiedziałam. Viola chwyciła mnie za rękę i pociągnęła w stronę blondynki. 

-Hej. - uśmiechnęłyśmy się w jej stronę. Podniosła głowę i spojrzała na nas z nad książki. 

-Hej. - odpowiedziała niepewnie. 

-Możemy z tobą posiedzieć? 

-T-tak. 

~~~~~~~~

-No to Macarenę mam za sobą. Teraz trzeba znaleźć kolejną. - powiedziałem. 

-A co? Zerwałeś dopiero teraz z Macą? - zapytał mój przyjaciel. 

-No, a kiedy? 

-Ja z Cande zerwałem już tydzień temu. - zaśmiał się. -Przespała się ze mną, pochodziłem z nią dwa dni i koniec.

-Nieźle. - przybiłem mu piątkę. 

-Siema chłopaki. 

-Siema. - przybiliśmy sobie po piątce. 

-Znalazłem dla nas kolejne zdobycze. - uśmiechnął się chytrze. 

-Jakie? - zapytałem. Diego zawsze znajdzie takie, że łatwo będzie owinąć sobie wokół palca. 

-Tamte trzy. - wskazał na trzy siedzące dziewczyny. Blondynka, brunetka i czarnowłosa. 

-Ja zamawiam blondynę! - krzyknął Włoch. 

-Ja tą czarnowłosą! - krzyknąłem. 

-No to ja tą brunetkę. - uśmiechnął się. 

-No to idziemy. - i ruszyliśmy w stronę siedzących dziewczyn.

~#~#~#~#~

Pierwszy rozdział nie jest długi :/

Jest strasznie krótki :/

Ale taki miał być :D

Są trzy perspektywy, ale

nie napisałam do kogo one należą :D

No to do następnego :*

Besos♥